4 mei

Dodenherdenking

4 mei 2024

Zaterdagavond 4 mei wordt de jaarlijkse Dodenherdenking gehouden. We
staan dan stil bij hen die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen of
vermoord. Ook worden de mannen en vrouwen herdacht die in latere
oorlogssituaties en vredesmissies zijn gesneuveld.
Om 19.10 uur, als de Nederlandse vlag halfstok hangt, begint in Epe de Stille
Tocht. Het vertrekpunt is het Monument voor Gerechtigheid en Vrede op het
horecaplein (Markt 5). De deelnemers lopen vervolgens via de Beekstraat naar
de begraafplaats aan de Tongerenseweg. Daar worden geallieerde vliegeniers
herdacht die in Epe en omgeving het leven lieten. De stichting Broken Wings
plaatst voor deze gelegenheid foto’s bij de graven, zodat deze militairen een
gezicht krijgen.

Daarna gaat de stoet naar het Sweerts de Landaspark voor een ceremonie bij
het Bevrijdingsmonument. De plechtigheden beginnen kort voor 20.00 uur met
het Taptoe-signaal, waarna de aanwezigen twee minuten stil zijn. Onder
begeleiding van de Koninklijke Harmonie wordt de indrukwekkende stilte
afgesloten met zingen van het Wilhelmus.
Na de kransleggingen houdt burgemeester Tom Horn een toespraak. Ook de
burgemeester van partnergemeente Gronau, Rainer Doetkotte, zal zijn
gedachten delen met de aanwezigen. Dorpsdichter Henk Posthouwer draagt
een gedicht voor. Ook dit jaar leveren leerlingen van RSG N.O.-Veluwe een
mooie bijdrage.

Het is verheugend om te zien dat steeds meer mensen deelnemen aan de
Dodenherdenking, onder wie veel jongeren. Belangstellenden kunnen zich
aansluiten bij de tocht, dan wel rechtstreeks naar de begraafplaats of het park
gaan. In het park zullen bankjes aanwezig zijn voor mensen die niet langere tijd
kunnen staan.

Van harte welkom!

4 mei-comité van de Wilhelminavereniging

Gedicht door Jihane Aboulamine

De dood

Een vijand en een vriend

Een wond dat nooit opklaard

Iets dat geen ziel verdiend

En geen hart aanvaart

De 2 minuten stilte zijn niet genoeg

Om de doden te herdenken

Want de pijn die er in zit kan je moeilijk oogwenke

Zij hebben ervoor gezorgd dat ik sta waar ik sta.

Tegen de vrijheid zeiden ze we zijn er bijna.

We staan op gaan naar school of werk

Hij speelt een viool zij zit in een kerk

De vrijheid om te bepalen waar je voeten staan

De vrijheid om te groeten zonder waan.

Iedereen herdenkt op zijn manier

Want voor dezelfde reden staan we hier

Herdenken

Elkaar liefde en hoop schenken

Voor de mensen die nog strijden in hun land

Geven wij een helpend hand

Een prachtig begin voor jong en oud

En geen eind voor vrienden die je vertrouwd

Gedicht door Henk Posthouwer

onze rijkdom

sommigen van ons herinneren zich nog dat geweldige moment:
jubelende vogels in ‘t voorjaar van 1945, het geluid van vrede.

wij waren buiten onszelf van vreugde, nooit meer oorlog,
wij ruimden puin, bouwden en probeerden te vergeten.

weg met de dictatuur, ‘t antisemitisme en ’t gebral van het herrenvolk,
geen plek meer voor adderengebroed en stampende laarzen.

de doden waren begraven, ze werden herdacht en betreurd,
er kwamen monumenten, de horror van de oorlog versteend en weggepoetst

wij allen staan nu, op 4 mei 2023, in ons mooie park en wij herdenken ze:
de mannen en jongens, de vrouwen en meisjes die nooit meer thuis kwamen,

onze Joodse medeburgers, hun namen in glanzend koper geschreven:

Sander van Delft, vermoord in Sobibor,
Schoontje Dina van Delft-Kohen, vermoord in Sobibor
Magda Frank-Zilverberg, gevlucht in de dood, Simon Northeimer, vermoord in Auschwitz,

Roosje Noordheimer-Stern, vermoord in Auschwitz,
Andre Meijers, vermoord in Auschwitz, Rosette Meijers-Meijers,
vermoord in Auschwitz, Otto Paul Ehrlich, gevlucht in de dood …..

alsjeblieft, …… laat niet alles tevergeefs zijn geweest, blijf wakker,
want het gevaar van blindheid en de geheven rechterarm is overal

de zwarte uniformen, dreigementen uitend over tribunalen
het vrije woord verstikkend, de verwarring zaaiende trollen de regeerders van de duistere rijken der leugenaars
ze zijn terug van nooit weggeweest….

78 jaar geleden zweeg het geschut, wij mogen en kunnen niet zwijgen,
wij zijn het verplicht aan de anoniemen wier as is verstrooid
in de helse stormen van haat, aan de doden in Normandie, Tyne Cot,
Margraten, Holten, op de Waalsdorpervlakte, in ons eigen Epe, waar ook ter wereld

blijf waakzaam, spreek je uit, schreeuw het uit, wij zijn allen geboren in vrijheid,
de onvoorstelbare rijkdom die we nooit genoeg kunnen waarderen,

maar….die kwetsbaarder is dan ooit.